منکران علم دینی
منکران علم دینی
اعتقاد به دینی یا غیردینی بودن علم، گام اول جهت تولید علم دینی است. عدم اعتقاد به علوم دینی، به معنی پذیرش علوم غیردینی و برنامه ریزی بر اساس این علوم است. علوم انسانی شکل دهنده چهارچوب های مختلف در حوزه اقتصاد، سیاست، روابط اجتماعی و ... است.
پذیرش علوم انسانی غربی که مادی و غیرالهی و غیرتوحیدی است، به منزله پذیرش اقتصاد غیردینی، روانشناسی غیردینی ، سیاست غیردینی و ... است.
اگر مسئولین، اعتقادی به علم دینی نداشته باشند، موفقیت یا شکست برنامه های آنها ارتباطی با کارآمدی یا ناکارآمدی دین ندارد و نمی توان با شکست برنامه های اقتصادی و اجتماعی و ... دین را متهم به ناکارآمدی کرد.
نظرات برخی مسئولین در مورد علم دینی (علم اسلامی) به اختصار عبارتند از:
حسن روحانی: علم، اسلامی و غیراسلامی ندارد
داوری اردکانی: علم را نمی توان به صفت دینی متصف کرد. علم دینی تمنای محال است!
دکتر احمد احمدی: نمی دانم اسلامی کردن علوم یعنی چه!
تصویر دکتر احمدی احمدی و رهبر انقلاب (گرفتن دستان رهبری نشانه چیست؟)
داوود فیرحی: علم انسانی دینی آب در هاون کوبیدن است!
