علم دینی (علوم انسانی اسلامی)؛ علم نافع؛ علم اقتدارآفرین

رابطه زندگی دانشمندان و تفکرات آنها

هر یک از مکتب های فکری به عنوان نهضتی تلقی می شود که از متن تاریخی اش برخاسته است و یک ماهیت مستقل و جداگانه ندارد. نیروهای زمینه ای نه تنها روح اندیشمندانه زمان بلکه عوامل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را نیز شامل می شود.

افراد نه نیروهای انتزاعی مقاله می نویسند، پژوهش انجام می دهند، نتایج پژوهش های خود را در جلسات علمی ارائ می دهند و به پرورش نسل های پشت سر هم روانشناسان اقدام می کنند.

با بررسی زندگی شخصیت های برجسته ای که به روانشناسی شکل داده اند، در می یابیم کارهای آنها تحت تأثیر شرایط زمانی که در آن کار می کردند قرار داشته و از تجارب زندگی خودشان نیز سرچشمه گرفته است.

آگاهی از زندگی نامه روانشناسان، ما را با ماهیت اصلی این علم آشنا می کند و قضاوت را در مورد کلیت آن به واقعیت نزدیک تر می سازد.

 

تا ربع آخر قرن 19، فیلسوفان ماهیت انسان را از راه گمانه زنی، کشف و شهود و تعمیم مبتنی بر تجارب محدود خود مطالعه می کردند. دگرگونی زمانی رخ داد که فیلسوفان کاربرد ابزارها و روش هایی که موفقیت آنها را در علوم طبیعی و زیست شناسی ثابت شده بود، برای یافتن پاسخ گویی به پرسش های طرح شده در مورد ماهیت انسان آغاز کردند.

 

این اندیشه که روش های علوم طبیعی و زیست شناختی را می توان در مطالعه پدیده های ذهنی مورد استفاده قرار داد، هم از تفکر فلسفی و هم از پژوهشهای زیست شناختی قرن 17 تا 19 ناشی شده است. فیلسوفان قرن 19 راه را برای رخورد آزمایشی با کارکرد ذهن هموار ساختند.

بیش از نیمی از روانشناسان جهان در ایالات متحده کار می کنند و بسیاری از روانشناسان سایر کشورها نیز دست کم بخشی از آموزش های خود را در ایالات متحده دریافت کرده اند.  همچنین سهم مهمی از ادبیات روانشناسی جهان در ایالات متحده انتشار می یابد. انجمن روانشناسی آمریکا (A.P.A) که با 26 عضو مؤسس پا گرفت، در 1930 حدود 1100 نفر عضو داشت و تا سال 1995 تعداد اعضای آن به بیش از 100000 نفر رسید.